Oficjum przed wystawionym NS nigdy nie było stosowane w Kościele i nie ma żadnych podstaw w księgach liturgicznych (a samo w sobie jest liturgią), tym samym powinno być uznane za niedozwolone.
Natomiast nabożeństwo różańcowe nie jest liturgią, lecz paraliturgią. Wzięło się ono z tego, że podczas adoracji eucharystycznej odmawiano różaniec, co jest w porządku. Nie jest mi znany odnośny zakaz. W takim wypadku różaniec jest jakby dodatkiem czy wypełnieniem modlitewnym adoracji.
Podobnie modlitwa za zmarłych była wypełniana czy uzupełniana różańcem, co jest także w porządku. Natomiast problem w łączeniu modlitwy za zmarłych z adoracją NS polega na charakterze nabożeństwa, co jest widoczne także w szatach liturgicznych: adoracja ma szaty białe, podczas gdy za zmarłych obowiązują szaty czarne. Nie należy tego mieszać. Wprawdzie formalny zakaz łączenia różańca za zmarłych z adoracją NS nie jest mi znany, to jednak z powodu rzeczonych uwarunkowań liturgicznych nie należy tego praktykować. Po prostu charakter nabożeństw - adoracji i nabożeństwa za zmarłych - jest całkowicie różny i liturgicznie niemożliwy do połączenia.
A jak wygląda sytuacja w przypadku nabożeństw czterdziestogodzinnych? Z tego co wiem jeśli takie nabożeństwo w kościele wypada 2 listopada można wtedy odprawiać Mszę Requiem w fioletowych szatach, a nie czarnych.
OdpowiedzUsuńCzy wtedy można celebrować Oficjum żałobne coram Sanctissimum?
Nie ma możliwości celebrowania tradycyjnego Requiem w szatach fioletowych, ani przed wystawionym Najśw. Sakramentem.
Usuń"Natomiast nabożeństwo różańcowe nie jest liturgią, lecz paraliturgią".
OdpowiedzUsuńNa okładce "Przedziwnego Sekretu Różańca Świętego" św. Ludwika MG de Montforta (wyd. z 1960 r., Montfortański Ośrodek Maryjny), czytamy, że:"Chcociaż Różaniec nie jest modlitwą liturgiczną, to jednak w Kościele ma charakter półoficjalny, gdyż papieże chwalą go w sposób nadzwyczajny i zatwierdzają różnego rodzaju stowarzyszenia różańcowe".
Czym innym jest liturgia, a czym innym oficjalna czy półoficjalna modlitwa.
Usuń