Odpowiedź jest zawarta w skrócie w słynnym powiedzeniu św. Augustyna (Quaestionum in Pentateuchum liber 2,73, PL 34, 623):
Novum Testamentum in Vetere latet, et in Novo Vetus patet.
czyli:
Nowy Testament jest zawarty w sposób ukryty w Starym, a Stary został odkryty w Nowym.
Oznacza to ścisły związek i współzależność w interpretacji. Równocześnie jest to stosunek hierarchiczny w tym sensie, że Stary Testament jest przygotowaniem Nowego, który jest spełnieniem.
Oznacza to, że właściwy i trwały sens przepisów Starego Testamentu ukazuje się w Nowym. Tym samym te przepisy zachowują swoją ważność dopiero i tylko w Nowym Testamencie, który jest szczytem i pełnią Bożego Objawienia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz