Ważność zawarcia sakramentu małżeństwa, podobnie jak innych sakramentów (bierzmowania, święceń), nie zależy od bycia w stanie łaski uświęcającej. Łaska uświęcająca jest konieczna dla owocności działania łaski sakramentalnej. Innymi słowy: życie w stanie grzechu śmiertelnego (czyli bez łaski uświęcającej) jakby blokuje działanie łaski wypływającej z sakramentu, jednak nie unieważnia samego sakramentu. Dlatego dla pełnego rozwoju owoców sakramentu konieczne jest życie w łasce uświęcającej.
Stan łaski uświęcającej ma znaczenie dla godziwości przyjęcia sakramentu. Człowiek żyjący w stanie grzechu ciężkiego jest przyjacielem szatana i tym samym wrogiem Boga. Zachodzi więc zasadnicza sprzeczność między stanem duszy a przyjęciem sakramentu, którego celem ostatecznym jest uświęcenie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz