Warunki ważności sakramentów są ogólnie następujące:
- materia, czyli znak sakramentalny
- forma, czyli modlitwa przepisana przez Kościół (jako dany obrzęd)
- intencja szafarza czynienia tego, co czyni Kościół w danym sakramencie
- dyspozycja przyjmującego sakrament (dotyczy Sakramentu Pokuty oraz Namaszczenia Chorych).
Udzielanie zbiorowe Sakramentu Namaszczenia Chorych, bez rozpoznania stanu i dyspozycji danej osoby oraz bez Spowiedzi Świętej jest nielegalne. Tym samym szafarz w ten sposób udzielający grzeszy ciężko i powinien zostać ukarany przez władze kościelne.
Ponadto można mieć wątpliwości co do intencji szafarza: skoro działa wbrew regułom Kościoła, jest problem, czy ma intencję czynienia tego, co czyni Kościół.
Jeśli osoba przyjmująca tak udzielany Sakrament Namaszczenia ma świadomość nielegalności takiego udzielania, wówczas uczestniczy w grzechu szafarza. Ciężar jej winy zależy od stopnia świadomości i dobrowolności. Jeśli nie ma tej świadomości, wówczas nie grzeszy, jednak skuteczność sakramentalna może być wątpliwa, w zależności od tego, czy szafarz ma konieczną intencję.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz