Nie ma przepisów liturgicznych odnośnie postawy wiernych podczas adoracji Najświętszego Sakramentu. Generalnie należy przyjąć, że wierni powinni się stosować do postawy ministrantów (gdy akurat nie są w akcji). Nie jest to jednak wymóg liturgiczny lecz wytyczna ku orientacji. Dlatego słuszne jest mniemanie, że zasadniczą postawą podczas adoracji powinno być klęczenie. Nie jest to zasada bezwarunkowa. Jej stosowanie zależy od okoliczności miejsca (czy jest odpowiednie podłoże, ławka itp.) oraz danej osoby, to znaczy, że pozwalają jej siły i możliwości fizyczne.
Natomiast nadrzędną i zawsze obowiązującą zasadą jest, że powinno to być postawa, która danej osobie w danych okolicznościach pomaga w modlitwie, czyli uniesieniu umysłu - czyli uwagi, myśli, uczuć, woli - ku Bogu. Myśli modlitewne podczas adoracji mogą być różne. Mogą być czy to uwielbieniem, uniżeniem przez Bogiem, wolą ofiary i zadośćuczynienia za grzechy, ale także może to być myśl o spoczynku i pokoju w Bogu. Postawa zewnętrzna może i powinna wyrażać te wielorakie treści, oczywiście o ile nie powoduje zamieszania u innych osób obecnych i nie burzy porządku w danym miejscu. Tym samym także postawa siedząca może przynajmniej chwilami najbardziej odpowiadać danej myśli modlitewnej, gdy chodzi np. o odpoczynek w Bogu. Przy czym oczywiście nie należy zapominać o zasadniczej treści adoracji, którą jest uwielbienie Boga i uniżenie przed Jego Majestatem.
Odnosząc się do wspomnianej w pytaniu sytuacji osobistej, która zresztą jest dość częsta:
Jeśli ktoś nie jest w stanie wytrwać dłuższy czas na klęcząco bez szkody dla skupienia na modlitwie, wówczas oczywiście można także siedzieć, gdyż ta postawa mniej zwraca uwagę i rozprasza innych obecnych niż stanie (wzgląd na miłość bliźniego jest tutaj także ważny). Wówczas polecałbym jednak co jakiś czas uklęknąć choćby na chwilę, dla wyrażenia swojej wewnętrznej postawy adoracji. Tak np. gdy się odmawia różaniec podczas adoracji, to zalecałbym uklęknąć na słowa "chwała Ojcu i Synowi i Duchowi Świętemu". Analogicznie przy szczególnych słowach innych modlitw, względnie na ich początek i koniec. Będzie to zapewne także odpowiednio zrozumiane przez inne obecne osoby, to znaczy pozwoli uniknąć wrażenia, jakoby siedzenie było powodowane lenistwem czy brakiem szacunku wobec Najświętszego Sakramentu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz