Co to jest przebaczenie?

Należy się modlić o zbawienie duszy dla grzeszników. To nie wyklucza kar doczesnych, lecz je nawet zakłada, ponieważ one oczyszczają duszę i prowadzą w ten sposób do zbawienia. Oczywiście karanie należy pozostawić Panu Bogu. Modląc się o miłosierdzie dla grzeszników, prosimy nie o pobłażliwość dla grzeszenia, lecz o łaskę nawrócenia. Modlitwa Pana Jezusa "przebacz im bo nie wiedzą co czynią" (tak modlił się także św. Szczepan podczas męczeństwa) jest aktem miłości bliźniego, nie pobłażliwości dla zła. Ze swojej strony należy przebaczyć w tym sensie, że przebaczenie nie wyklucza, lecz zakłada sprawiedliwą karę, którą oczywiście należy pozostawić Panu Bogu. Brak przebaczenia tak rozumianego jest grzechem przeciw miłości bliźniego, a to wtedy ciężkim, gdy są spełnione warunki grzechu ciężkiego, czyli - oprócz materii grzechu, która w przypadku żywionej nienawiści jest ciężka - świadomość i własnowolność.

Tak więc nie chodzi o pobłażliwość wobec zła. Przykład: w przypadku miłosierdzia wobec rozwodników nie wolno lekceważyć krzywdy drugiego małżonka i dzieci, gdyż byłoby to bezduszne i okrutne. Oczywiście grzesznikowi należy przebaczyć w tym sensie, że się modlimy o zbawienie jego duszy, ale nie w sensie wybawienia od kar doczesnych, które oczywiście pozostawić trzeba Panu Bogu. Miłosierdzie wobec grzesznika nie oznacza też zaniechania sprawiedliwości dla niego także w sensie ukarania w systemie państwowo-prawnym, o ile jest on zgodny z prawem naturalnym.