Rozwój i postęp w rozumieniu Bożego Objawienia oczywiście nie może polegać ani na zaprzeczeniu jego treści, ani na dodawaniu treści nowych, w nim nie zawartych.
Ani w Piśmie św., ani w Tradycji Kościoła nie ma śladu twierdzenia absolutnej wartości życia ludzkiego. W Nowym Testamencie znajduje się wprawdzie zaostrzenie i radykalizacja piątego przykazania Dekalogu, przez rozszerzenie go na wewnętrzne nastawienie do bliźniego (1 J 3,15). Jest też jednoznaczne odrzucenie zemsty. Jednak nie ma ani śladu odrzucenia czy potępienia kary śmierci czy naturalnego prawa moralnego, które jest jej podstawą.
Tak więc ten rozwój i postęp może się odbywać jedynie na zasadzie harmonijnej jedności zarówno z treścią samego Bożego Objawienia, jak też z każdą dotychczasową poprawną i słuszną interpretacją. W przeciwnym razie nie mamy do czynienia ani z postępem, ani z rozwojem, lecz z nowym nauczaniem, oderwanym od Bożego Objawienia oraz tradycyjnego nauczania Kościoła.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz