Zasady komentowania: bez anonimowych komentarzy

Czy homosexualność wyklucza ważność święceń?

 


Warunki ważnego przyjęcia święceń od strony osoby święconej są jasno podane w Kodexie Prawa Kanonicznego:

Tak jedyne warunki ważności udzielenia święceń to

- bycie mężczyzną, oraz

- bycie ochrzczonym.

Pozostałe warunki dotyczą tylko godziwości udzielenia święceń. 

Odnośnie godziwości jest szereg tzw. nieprawidłowości i przeszkód (co do niektórych z nich jest możliwe udzielenie dyspenzy):

Po przyjęciu święceń może zajść także tzw. nieprawidłowość w ich wykonywaniu, to znaczy wymienione poniżej okoliczności są podstawą do zakazu wykonywania czynności wynikających ze święceń (czyli sprawowania sakramentów i sakramentaliów):


Oczywiście nieprawidłowości w wykonywaniu nie unieważniają przyjętych ważnie święceń. 

Podsumowując: skłonność homosexualna, a nawet praktykowanie jej nie unieważnia święceń od strony osoby święconej. Powoduje jednak niegodziwość udzielenia święceń, jeśli ta właściwość była znana szafarzowi święceń. Jeśli doszło do zatajenia tej właściwości przed szafarzem, to mogło dojść do wprowadzenia go w błąd. Wówczas zachodzi powód do zakazania wykonywania święceń, jednak udzielone święcenia pozostają ważne. 

13 komentarzy:

  1. Skoro jedyne warunki wymagane do ważności to bycie ochrzczonym mężczyzną to sakrament święceń udzielany dla niemowląt byłby ważny?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Obrzęd święceń wyklucza udzielenie niemowlęciu czy dziecku. Wynika to z rytuału, to znaczy warunki godziwości są określone w nim.

      Usuń
    2. (Nie)Godziwość wiadomo, ale czy sakrament byłby ważny?

      Usuń
  2. Laudetur Iesus Christus
    Ja myślałam, że Ksiądz udzieli odpowiedzi w oparciu o kodeks prawa kanonicznego z 1917 roku a nie ten z 1983. Czy w poprzednim Kodeksie była mowa o stałych diakonach, którymi mogli być żonaci mężczyźni? M.W.

    OdpowiedzUsuń
  3. A co jeśli osoba święcona jest homoseksualistą (czyli jest chora), ale nie poddaje się temu?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeśli żyje w czystości, to raczej nie jest rozpoznawana i tym samym jest w stanie ukrywać skłonność. Wówczas może rozeznać tylko sama, czy stanowi zagrożenie.

      Usuń
  4. Czy jeśli ktos miał próbę samobójczą to już nie może zostać prezbitererm(w sensie czy możliwa jest od tego dyspensa) ?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeśli mogę to proszę o odpowiedź

      Usuń
    2. To jest raczej kwestia zdrowia psychicznego, a tym bardziej kondycji duchowej. Próba samobójcza świadczy raczej o stałej dyspozycji czy podatności na depresję, co trudno jest pogodzić z posługą kapłańską.

      Usuń
  5. Szczęść Boże!
    Czy spowiedź u księdza-heretyka jest ważna skoro heretyk jest nieprawidłowym do wykonywania święceń, a ponadto zaciąga na siebie ekskomunikę?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Jeżeli można, proszę szanownego księdza o odpowiedź.

      Usuń
    2. Heretyk jest exkomunikowany automatycznie (latae sententiae), czyli bez konieczności dekretu orzekającego exkomunikę, i też automatycznie traci jurysdykcję czyli prawo spowiadania. Jeśli ktoś świadomie spowiada się u takiego kapłana - bez konieczności, czyli bez niebezpieczeństwa śmierci - to spowiada się nieważnie. Kto jednak nie wie, że dany kapłan jest heretykiem i tym samym exkomunikowanym i pozbawionym jurysdykcji, to spowiedź jest ważna na zasadzie "supplet Ecclesia", co znaczy, że Kościół w danym wypadku uzupełnia brak jurysdykcji.

      Usuń
  6. Czcigodny Księże, czy mężczyzna niebędący diakonem może ważnie przyjąć święcenia prezbiteratu? Czy jest to warunek ważności, czy jedynie godziwości?

    OdpowiedzUsuń