W pytaniu chodzi o właściwe rozumienie braku przywiązaniu do grzechu, który jest warunkiem uzyskania odpustu zupełnego. Otóż wolność od tego przywiązania jest zasadniczą postawą, której wyrazem są akty woli. Tym samym jest ona możliwa także mimo nawyku czy nałogu grzeszenia, oczywiście o ile człowiek stara się walczyć z tym nawykiem czy nałogiem. Można to rozpoznać w sumieniu, tzn. rozeznając, czy ma się szczere pragnienie i wolę niepopełniania grzechów nawet lekkich. Jest to możliwe także mając świadomość swojej słabości. Nie można mieć jednak całkowitej pewności co do braku przywiązania do grzechów. Dlatego należy stale odnawiać akty woli, zwłaszcza w codziennym rachunku sumienia oraz w spowiedzi.
