Nie wiem, do jakiego kontextu odwołuje się pytanie. Należałoby go podać. Domyślam się, że chodzi o kwestię zasadniczą, mianowicie o relację między Bogiem Ojcem a Bogiem Synem.
W teologii jest to powiedziane w wyznania wiary: "genitus non factus", czyli zrodzony a nie stworzony. Chodzi o to, że Syn Boży nie ma początku, tak samo jak Ojciec. Zrodzenie w przypadku Syna Bożego oznacza się stałą, trwałą relację pochodzenia właściwą dla Ojca i Syna. O tyle istnieje analogia do pochodzenia w przypadku ludzi. Jest to udzielanie się Ojca Synowi, który jest współistotny i tym samym tak samo odwieczny jak Ojciec, gdyż do boskiej istoty czyli boskości należy trwanie bez początku i bez końca.
Wraz z istotą czyli boskością (boską naturą) Syn Boży czerpie od Ojca wszelkie właściwości, także mądrość. W tym znaczeniu można mówić o zrodzeniu z mądrości Ojca.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz