Są tutaj dwie zasadnicze kwestie:
1. formalna, czyli formuły danej publikacji
2. odpowiedzialności moralnej za treść danej publikacji.
Współpraca w powstaniu publikacji jest rodzajem umowy prywatnej ze skutkami publicznymi i prawnymi. Tym samym podstawą jest jasne uregulowanie zasad tej współpracy. Zarówno współpraca jak też jej zasady powinny być wolne, czy podlegające wyborowi uczestników. Jeśli takiego wyboru nie ma, wówczas należy rozważyć celowość i moralną dopuszczalność udziału. Ktoś, kto z własnej woli godzi się na przymus, ponosi odpowiednio za niego odpowiedzialność.
Uczestnicy oczywiście mogą i powinni umówić się co do zasad współpracy, tzn. czy wspólnie ponoszą odpowiedzialność za treść czy nie. Należy to jasno podać czytelnikom, którzy mają prawo wiedzieć, kto odpowiada za daną treść. Brak takiego podania jest nieuczciwe i naganne przynajmniej moralnie.
Jeśli została ustalona wspólna odpowiedzialność na podstawie uzgodnienia treści, ale doszło do złamania uzgodnienia, czyli do zmiany uzgodnionej treści na inną, wówczas strona pokrzywdzona nie ponosi moralnej odpowiedzialności, oraz może a nawet powinna domagać sprostowania oraz zadośćuczynienia za poniesioną szkodę moralną.
Dla uniknięcia problemów moralnych i prawnych należy ustalić jasne zasady współpracy, unikając w miarę możliwości formuły współautorstwa. Jeśli nie można jej uniknąć, wówczas należy jednoznacznie uregulować - w formie umowy cywilnoprawnej - zasady takiej współpracy, z prawem veto oraz odszkodowania włącznie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz