Jaki jest sens małżeństwa?

 

Każde działanie i zaniechanie działania wiąże się z możliwością popełnienia grzechu śmiertelnego i tym samym z ryzykiem zasłużenia na wieczne potępienie. Tylko ten nie popełnia błędów, kto nic nie robi. Zaś nie każdy błąd jest grzechem i nie każdy grzech jest śmiertelny czyli pozbawiający życia wiecznego. Jeśli ktoś wydawszy na świat dziecko, czyni wszystko, co możliwe, żeby je dobrze, po katolicku wychować, a dziecko jednak pójdzie inną drogą, wówczas rodzic nie ponosi odpowiedzialności i nie powinien sobie zarzucać popełnienia grzechu sprzeniewierzenia się obowiązkom rodzicielskim, choćby przez zaniedbanie. Oczywiście stale należy badać w sumieniu, czy nie popełniło się grzechów także co do obowiązków stanu. Należy mieć jednak na uwadze, że błąd jest czymś innym niż grzech, aczkolwiek także błędów należy unikać. 

Wydanie na świat potomstwa jest współpracą człowieka w Bożym dziele stworzenia. Przez wychowanie potomstwa w prawdziwej wierze, czyli katolickiej, rodzice ponadto współpracują w dziele Zbawienia, i to nie tylko duszy swojego dziecka, lecz także tych, dla których ich dziecko będzie dobrym przykładem, a może nawet, jeśli zostanie powołane do stanu duchownego, będzie inne dusze prowadziło do zbawienia. 

Dar płodności dany rodzajowi ludzkiemu jest także obowiązkiem. Jest to obowiązek ogólny, choć nie każdemu jest dane zrealizować płodność w sensie biologicznym. Pan Bóg oczywiście wspomaga w wypełnieniu tego obowiązku, właśnie przez Sakrament Małżeństwa. Uchylanie się od tego obowiązku, czyli unikanie płodności i tym samym sakramentalnego małżeństwa bez obiektywnych przeszkód, jest nie tylko grzechem lecz szkodzi rozwojowi duchowemu i osobowemu. Jedynym zasadnym powodem może być cel wyższy, duchowy, czyli płodność duchowa w poświęceniu życia dla chwały Bożej i dobra bliźnich. 

Niekiedy rozeznanie własnej właściwej drugi wymaga czasu i cierpliwości. Są osoby, które mimo chęci i zamiaru założenia rodziny pozostają samotne przez całe życie lub jego znaczną część. Także wtedy są zobowiązane do płodności duchowej przez dobre uczynki, czyli poświęcanie czasu i środków w bezinteresownej miłości. To jest także ważny i cenny rodzaj realizacji Bożego planu Zbawienia.